Dirk de Vries Reilingh werd in 1805 aan het Schuitendiep geboren als zoon van klerk Harm Reilingh en Johanna de Vries. Bij zijn doop kreeg hij de voornamen Dirk en 'de Vries'. Hij studeerde in Groningen geneeskunde en promoveerde 7 juni 1826 (tijdens de ‘Groninger ziekte’) en vestigde zich als arts K 101 (op plek huidige nr. 34). Volgens de Groninger Courant van 10-11-1826 woonde hij ‘in de Oude Boteringestraat, boven den Banket- en Hoekbakker Schutter’. Hij was volgens het bericht ‘te spreken des namiddags van 2 1/2 tot 3 1/2 uur en praktizeert in de Oude Ebbinge-straat, de de groote Turf-singel, de Hof-straat en het Groene Weeshuis’. Hij werd lid en spoedig ook secretaris en later penningmeester van het Natuurkundig Genootschap en bleef in het bestuur tot 1850. Regelmatig trad hij er op als spreker.
Dirk trouwde in 1827 in de stad met de twee jaar jongere koopmansdochter Auke Keizer. Van haar 20ste tot haar 45ste lag ze geregeld in het kraambed, want ze beviel maar liefst 17 keer! Drie van de kinderen overleden jong.

Dirk de Vries Reilingh stopte in 1837 als armendokter, toen hij lid werd en later voorzitter van de plaatselijke commissie van geneeskundig toezicht. Later werd hij er voorzitter van en De Vries Reilingh werd tevens lid van de Geneeskundige Raad voor Friesland en Groningen. Eind 1851 werd hij ‘instituteur’ (leraar) aan het Verloskundig Instituut voor de opleiding van vroedvrouwen. Daarvoor hield hij tweemaal per jaar een cursus van 7 weken.
De Vries Reilingh hield zelf een koe, waarmee hij op verzoek van de minister pokstof ontwikkelde tegen de koepokken. Hij schreef o.a.: Iets over de geneeskundige behandeling der cholera-lijders te Groningen (1833), Kort overzicht van de koortsepidemie, welke in 1846 in sommige streken van de provincie Groningen geheerscht heeft (1847), Geschiedkundige aanteekeningen over de epidemieën, welke van het jaar 1806 tot 1866 te Groningen geheerscht hebben (1869).

In de jaren zestig verhuisden ze aan de Oude Boteringestraat naar K 105 (nu nr. 42). Dirk overleed in 1879 op 74-jarige leeftijd. Zijn vrouw overleed in 1890, 82 jaar oud.

Beno Hofman