Nieuwjaarsfeest 2015
1 januari 2015
Net als op 1 januari 2013 blikte ik op 1 januari 2015 in mijn rol als 'loco-loco' terug op de belangrijkste gebeurtenissen in Groningen uit het afgelopen jaar. Hierna volgt de tekst zoals ik die ongeveer gebruikte.
Dat was dan Ruud Vreemans laatste officiële daad als burgemeester van Groningen. En omdat Peter den Oudsten pas morgen als nieuwe burgemeester begint en Joost van Keulen, die normaal gesproken nu als loco-burgemeester zou optreden deze avond uiteraard liever anders besteedt, vul ik het gat even. Als loco-loco zeg maar.
Twee jaar geleden mocht ik voor het eerst in die rol mijn licht laten schijnen op de gebeurtenissen in Groningen. Dat was toen nachtburgemeester Chris Garrit en zijn compagnon Harry de Lange ervoor hadden gezorgd dat de traditie van de Groningse nieuwjaarsfeesten toch een vervolg kreeg.
Eigenlijk heb ik mijn loco-loco-schap te danken aan Ruud Vreemans voorganger die toen in Huize Maas schitterde door afwezigheid. Omdat hij die jaarwisseling bezig was een ramp voor te bereiden….., te bedenken hoe je rampen kunt coördineren….? Het gemeentebestuur onder zijn leiding vond dat de nieuwjaarsfeesten in de Oosterpoort te veel kostten. En dat begrijp ik wel want in die tijd was het geld hard nodig voor afscheidsrecepties van tussentijds vertrekkende wethouders.
Maar gelukkig waait er nu weer een beetje andere wind aan de Grote Markt en het gemeentebestuur van nu wilde dit feest wel mee ondersteunen. En zo is er nu voor de 3e keer en de 2e keer in de Euroborg een alternatief nieuwjaarsfeest voor iedereen.
In de Oosterpoort blikte de burgemeester altijd terug op het afgelopen jaar, maar ik heb met Ruud Vreeman afgesproken dat ik dat nu maar doe. Hij keek net wel even terug op de jaarwisseling. Deze leverde dit jaar relatief veel carbidslachtoffers op. Verder waren er weer de nodige illegale brandstapels, zelfs een in brand gestoken school en diverse andere onaangenaamheden. Dat begon zondag al in Hoogkerk, in de Suikerbuurt. Wat nog niet gebeurd is, doe ik nu. Namens het gemeentebestuur bedank ik alle hulpverleners, mannen en vrouwen, die actief waren, de politie, de brandweer, het ambulance- en ziekenhuispersoneel en de mensen van de Milieudienst, voor hun inzet. Geef ze een groot applaus.
Dan het voorbije jaar. De PvdA is zowel landelijk als hier in Groningen onverminderd voortgegaan op de weg naar zelfvernietiging. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen voorjaar waren de sociaal-democraten voor het eerst in 95 jaar niet de grootste in de stad! Een prestatie van formaat! De partij kreeg nog net een wethouder, maar als deze tendens doorgaat kan de burgemeester straks wel eens de enige sociaal-democraat in het college worden. Niet alleen wat de kleur van het gemeentebestuur betreft zijn we ongeveer 100 jaar terug in de tijd. Net als toen is het college ook weer volledig een mannenaangelegenheid.
In 1945 was Groningen de eerste grote gemeente van Nederland met een vrouwelijke wethouder. Dit jaar had Groningen opnieuw een primeur door de eerste grote Nederlandse gemeente te worden zonder vrouw in het college! Terwijl de vrouwelijke wethouders nog niet zo lang geleden in het college enige tijd in de meerderheid waren. Dat de Groningse politiek weer een echt mannenbolwerk werd was mede te danken aan een van de beste vrouwelijke raadsleden, Anne Kuik van het CDA, die een stapje terugdeed omdat haar partner Paul de Rook van D’66 wethouder werd. Dat had toch ook andersom gekund…..?
Eén van de hoogtepunten van het afgelopen jaar was het bereiken van de mijlpaal van 200.000 inwoners. Weliswaar veel later dan begin jaren 60 werd gedacht. Niet zoals de 100.000ste in 1927 en de 150.000ste in 1963 een pasgeborene maar een volwassen Braziliaan. Dat was geen toeval. Hij was zorgvuldig uitgekozen. Hij staat symbool voor de trend die al een tijdje gaande is in Groningen. De stad wordt steeds internationaler, met dank aan de Hanzehogeschool en de universiteit. En zo hoor je steeds meer vreemde talen om je heen. Natuurlijk kunnen alle buitenlandse studenten en medewerkers Nederlands leren, maar de noodzaak daartoe ontbreekt. In de eerste plaats zijn ze meestal passanten en verder spreekt iedereen toch wel Engels. Willen wij geen tweedeling krijgen tussen Nederlanders en buitenlanders moet in Groningen de voertaal dus maar Engels worden. En als ik dit nog eens ga doen, dan moet het dus een volgende keer maar in die taal. De universiteit nam daar al een voorschot op door bij het lustrum van het afgelopen jaar te spreken over ‘for infinity’. Oude reünisten zullen het niet goed hebben begrepen: ‘wat is dat voor Gronings….?’
De komst van weer meer studenten zorgde ervoor dat de stad in 2014 nog levendiger werd dan in 2013. Vollere straten, bij mooi weer een nog voller Noorderplantsoen, een uitpuilende UB. Je kunt er niet meer omheen. Dankzij enkele projectontwikkelaars en diverse particulieren, hebben veel stadjers nu ook studenten in de achtertuin, boven, onder, links en rechts van zich. Ja, ja, je moet er iets voor over hebben als je bij de grootste steden van Nederland wilt horen. Van de geboortes moeten we het al heel lang niet meer hebben. Een op de vier stadjers is tegenwoordig student. Dat was 45 jaar geleden nog 1 op de 12. Zonder die enorme groei van het aantal studenten zou de stad nu zelfs minder inwoners tellen dan in 1970.
Tot de dieptepunten van het afgelopen jaar behoorden natuurlijk de aardbevingen, die de stad nu ook bereiken. Op 30 september voor het eerst duidelijk voelbaar en een paar dagen geleden opnieuw. Aardbevingen zijn geen aanleiding voor grappen. Wij weten natuurlijk allemaal dat dit moet stoppen! Maar waarschijnlijk luistert Den Haag pas als er een dode valt. Overigens is het eerst aardbevingsslachtoffer al gevallen en ook hier heeft de stad het ommeland afgetroefd, want dat slachtoffer was een stadjer. Uiteraard een student. Weliswaar liep hij pas 9 uur na de beving een hersenschudding op. Maar dat was volgens hem niet het gevolg van drank, zoals sommigen misschien dachten, maar van een alsnog loslatend stuk beton op zijn balkon.
Het aardbevingsgevaar levert volgens de Groninger politiek imagoschade op. Men zou uit angst niet meer naar Groningen willen komen. Straks durft zelfs Kamp niet meer te komen, hoewel dat natuurlijk ook een andere reden kan hebben… Maar ik denk dat je met de aardbevingen ook je voordeel kunt doen, zoals in Hotel Spoorzicht in Loppersum, waar ze toeristen een aardbevingsarrangement bieden. In de stad is veel geld nodig voor het aardbevingbestendig maken van gebouwen van de universiteit, Hanzehogeschool, het UMCG en monumenten, maar ook voor een gebouw dat er nog niet eens is, het Forum. En toen dacht ik aan een mogelijkheid voor dat Forum! Gebruik die extra miljoenen niet om het aardbevingbestendig te maken maar juist zeer aardbevinggevoelig. Zo zou het Forum toch nog een grote attractie kunnen worden. Plaats voor de toeschouwers een tribune aan de oostzijde van de Grote Markt, die voorlopig toch niet gevuld lijkt te kunnen worden.
Zo’n tribune past ook in het beleid van Ruud Vreeman, die aan de Grote Markt ging wonen en vond dat er meer moest gebeuren in ‘de huiskamer van de stad’. Als eerstverantwoordelijke voor de veiligheid in de stad zat hij eerste rang en vond en zag dat het in Groningen allemaal best kan. Volgens hem is de Grote Markt bij uitstek de plek waar de verschillende bevolkingsgroepen elkaar kunnen ontmoeten en samen feest kunnen vieren, zoals afgelopen nacht. En dan natuurlijk met Moti! Als het aan mij ligt mag hij daar altijd spelen! Ik hoop dat de nieuwe burgemeester deze visie deelt. Veul hail en zegen, of alvast maar in het Engels: happy new year!