Petrus Hofstede wordt in 1755 geboren en groeit op in een politiek roerige tijd. Na de Latijnse school in Meppel (op dat moment de enige in het hele 'Landschap' Drenthe) en de universiteit in Groningen begint hij aan een ambtelijke carrière in Drenthe. Bij de Staatsomwenteling van 1795 raakt hij als Orangist al zijn functies kwijt. In oktober 1804, als Drenthe bij het Departement Overijssel hoort, organiseert hij in de kerk in Assen een bijeenkomst waarbij de aanwezigen zich uitspreken voor zelfstandigheid. De Fransen zorgen hier uiteindelijk voor en Hofstede wordt in 1807 door koning Lodewijk Napoleon tot landdrost benoemd. In 1810 wordt hij hetzelfde in Overijssel en daarna in het 'Departement van de monden van de IJssel'. Na de terugkeer van de Oranjes wordt hij in 1814 de eerste gouverneur van Drenthe, dat met de grondwetswijziging van 1815 eindelijk als volwaardige provincie meetelt. Hofstede blijft gouverneur tot 1831 en verhuist dan naar de stad Groningen, waar hij in 1839 overlijdt.